Prangası Düşmüş Gecenin
prangası düşmüş gecenin
davetkar cilveli bir gökyüzü türküler söylüyor sevdamızdan ayışığı gülümseyerek yalıyor surları urfa’ya doğru avuçlarımda salkım salkım yıldızlar yüreğimde tarifsiz sıcaklığın incecik delirten işveli bir rüzgar daracık sokaklarında diyarbekir’in kavaklar salım salım salınarak adını fısıldıyor songsuda’m damdayım başucumda rengarenk sardunyalar uzanmış seni düşünüyorum ilk elini tutuşumu öpüşümü kızarmanı saçlarına dek mergui’de dalışımızı mucize denizlere myanmar’da dağları karacadağ kokulu lotus çiçeğim benim buda’nın eşsiz meleği hasret yakıyor ciğerlerimi sevdam demini tutmuş uyuyamıyorum mehmet fikret |