TEMMUZ AĞIRLIĞINDA YORGUNLUK
Soyutluk
akşamcı trenlerle yaprak yaprak solan bir sonbahar gibi iner ömrümüze… yaşamadığımız yalnızlığımız ukde olur içimizde… ay demine çekilirken gözkapaklarımızın yumuşak ayaklar dolaşır bedeninde rüyalarımızın... aniden ölü kuşlar konar ses tellerimize bozulur boşluğa yolladığımız her çığlık… gönderme değildir sevişmelerimiz ve bize arta kalan din tacirlerine kanmış kelimelerimizin sevişgen kelebek yavrularına kalmış bekçiliği… sonrası virgülüne kanmadan yaşanan ilahi bir yoksulluktur… |