DÜNYA VE İNSAN
gelde şaşma şu dünyanın işine
yuva olur çoluk çocuk hepimize gün gelir gömlek olur bedenimize sonunda aynı acıyı taddırır bizlere sevmek sevilmek var her yerde bir gönlü yıkmakta onarmaktadilimizde kin nefret sevgide var kalbimizde yaşıyoruz var olupta yok olmayı bile bile kimimiz hayda kimimiz yolda artsada dertlerimiz her iş biter sabırda iyilik bizden olsada kötülük hala şeytanda yaşamak için inanmak direnmek gelir en başta yazar biçare bekir bilmez abuk sabukmu yaşamakla bu dünyanın tapusunu elimizde tuttukmu kimimiz tapulamışız gibi bakarız hayata söylenirim kendi kendime insanlıkta bumu |