Ey Can!
Ey can!
Özlemlerim birikti sevdaya dair Tüm şarkılar sustu radyolarda Söndü ışıklar, karardı evren Yıldızlar tek, tek döküldü avuçlarıma Ay gecenin sessizliğinde kaybolup gitti Hayallerim bile terk etti beni Karabasana döndü rüyalarım Ey can! Umutsuzca bekledim gelmeni Yıllar geçip gitti umarsızca Aynalar bile küstü sanki Yansıtmıyor artık yüzümü nicedir Hiçbir şey tutmuyor yerini Hiçbir şey avutmuyor beni Ey can Kaç bahar daha geçecek yokluğunla Kaç hazan daha çalacak ömrümden sensiz Papatya falı bakıyorum Son yaprak hep seviyor çıksa da Fal, işte deyip kahrediyorum yokluğuna Her gün, her gece yalnızlığımla boğuşuyor Sessizce ağlıyorum gelemeyişine Ey can! Şimdi boş Sokaklarda dolaşıyorum tek başıma Hiç bir şey dindirmiyor hasretin acısını Kırık bir dal gibiyim Sürükleniyor ayaklarım kaldırımlarda Nafile bir umutla hayal ediyorum gelişini Oysa, biliyorum Dönülmez yola gittin Ve ben bittim… 14.7.2012………………………İsmihan Erdoğmuş |
Hikmet YURDAER