GİDİYORSUN BENDEN
Hasretin sarmış dört bir yanımı
kapanmıyor uykusuz gözlerim sinmiş ruhun aciz bedenime acı veriyor alıp verdiğim her soluk canlanır gözlerimde son tebesümün kaybetmek istemiyor seni gözlerim yorgun düşmüş virane harap bedenim... donmuş aklımda papatya falı misali kirpiklerin can çekişiyor ruhum var ile yok arasında kamçılayan acı bir sessizlik bıraktın ardından seni aramaya çıkarken yollarda kaybettim kendmi dondurmuş dünyanda yanıbaşımdaydın güneş gibi parlayan aradığımız hiçbir şeyden habersiz karanlık bir gölge avuçlarımızın arasında kayıverirdi hüsranla yaklaştık dediğimiz anda ket vururdun aşka MEHMET HATİP YILMAZ |