çekyatedebiyatı-142Hangimiz çocukken, Kurusıkı atmadık? İşte o zaman başlıyor, Bu kurusıkı atmalar... Büyüyünce, Birşey değişiyor mu? Aynı tas, Aynı hamam! Şimdi, Kurusıkıya, Düzenleme getirilecekmiş, Öyle diyor, Gazeteler... Valla, Ne kadar düzenleme, Getirirseniz getirin, Halkımız, Sever be kurusıkıyı! Hele meydan boş ise! Kimsenin gözünün yaşına bakmaz. Anında atar! Zaten, Bu meret; Hem kuru, Hem de sıkı. Yok efendim, Kurunun yanında, Yaş ta yanarmış, Yansın! Sıkı şeyler, İnsanları çok sıkarmış, Sıksın! Ben kendimi, Bildim bileli; Halkımız, Yaş ve gevşeği sevmez, Mutlaka Kuru ve sıkı olacak! Nerden mi biliyom? En sevdiğimiz yemek; Kuru! Yanındaki soğan, Sıkı! Başımıza gelenler ise Hep Kurusıkıcılardan! |