Kıskanıyorum YarKorkuyorum Yüreğimin yağını eriten bir korku var içimde Boğum, boğum içim sıkılırken Yazıyorum kendi kendime Bazen bir mektup gibi Sonra Defalarca okurum baştan sona Senden gelmiş gibi Yar dan gelmiş mısralar ne güzel Büyük bir çoçuk gibi neşeleniyorum Sonra Siliyorum hemen görünür diye Ah korku ahh..! Ya bulunursa Susuyorum Sözlerim hep uçurum oluyor Yüreğimin ortasından delip geciyor Dilim sessizce hep adını sayıklar Elden günden habersiz Sadece Ben biliyorum dilimdeki sözcükleri Ve yine büyük bir suskunluk Korkuyorum Seni paylaşmaktan Seni kendimden bile kıskanır oldum Seni kıskanıyorum. Sevdim seni YAR Yarınları düşünmeden Narı aşk dedikleri türden Bir mum gibi yavaş yavaş eriyerek Çaresizce, meyzem misali Usuma paslı bir mıh gibi gülüşünü, bakışını çaktım Seni senden bile kıskanırcasına… Sevdim, MEYZEM |
Seni senden bile kıskanırcasına..
TEBRİKLER şairem çok guzel dizelerdi,zewkle okudum..sewgilerimle..