Bulamıyorum
düsündükce kaybedıyorum dogruyu,
şaşırmaktan kendımı alamadan,her iyiligi. her iyilik insan için yapılıyor deniyor da, insanlık icin yapılan her iyilik ya insanı aglatıyor, ya insanı öldürüyor,iyilikti yaptıgım diyen digeride insan halbuki, bir şey var eksik kalan,insan insanı ya öldürecek yada mutlu edecek anlayamıyorum,karmakarışık bir duygu,nasıl şey bu , ya her yaptıgını insana hizmet diyen beyinlerde bir arıza var ya da bilinçsizce yapılan her hizmetinde çok belirli hata yaşamda tek düze yaşanılan bu kavramda sevinçler acıya, acılar insanı yok olmaya mahkum etmiş,anlayamadıgım bu dünya acılar cehennemınde yasanan bir yermi sanki sev dıyen Rahmanın sevgisiyle, neden bir bütün degil sevınçler. yoksa yanlıs olanmı sevginin yerı,dogru yerde kullanılamayan, her iyi dusuncenın ardındakı ,kendın ıcın ıstedıgın huzurda baskası neden mahrum oluyor cekılen acılarda anlamsızca bulamıyorum,sürekli beynim zonkluyor, insanı mutlu eden kavramı nerede saklı dıye aradıkca, sevınçlerın kayboldugu dunyada, neden sevınce gülerken ardından gelen gözyaşları. yoksa sevinç ve üzüntü ayrılamaz bir güçmü yaşanası, her sabahın mujdesınde sürekli göz yaşı damlası her akşamın alaca karanlıgında hüzne götüren özlemler, bir yanlış var evet yaşadıgımız bu dünya mezaliminde ya yasamayı bilmiyoruz yada yaşatmayı ögrenemiyen gaddarlık hep var olan,insanın yüregindeki mezalim ve anlamsız hırsı. hodbınce kendinde buldugunu sandıgı yalancı sevgisiyle ne kendisi mutlu olabildi,nede bır başkasına sevinç verdi yetmezmi Allahım insanın insana verdıgı bu acı ve zulüm anlayamıyorum mutlu olmak bu dünyanın neresınde sakli.. Meral tice meral çello |
dusundukce kaybedıyorum dogruyu,
şaşırmaktan kendımı alamadan her iyiligi.
her iyilik insan için yapılıyor denıyorda,
insanlık ıcın yapılan her iyilik ya insanı aglatıyor,
ya insanı öldürüyor,iyilikti yaptıgım dıyen digeride insan halbuki,
bir şey var eksik kalan,insan ınsanı ya öldürecek yada mutlu
karmakarışık bir duygu,nasıl şey bu ,
ya her yaptıgını insana hizmet diyen beyinlerde bir arıza var
ya da bilinçsizce yapılan her hizmette çok arıza.
yaşamda tek düze yaşanılan bu kavramda sevınçler acıya,
acılar insanı yok olmaya mahkum etmiş,anlayamadıgım
dunya acılar cehennemınde yasanan bir yermi
sev dıyen Rahmanın sevgısıyle, neden bir bütün degil sevınçler.
yoksa yanlıs olanmı sevgının yerı,dogru yerde kullanılamayan,
her ıyı dusuncenın ardındakı kendın ıcın ıstedıgın huzurda
baskası neden mahrum oluyor cekılen acılarda anlamsızca
bulamıyorum,sürekli beynim zonkluyor, insanı mutlu eden kavramı
nerede saklı dıye aradıkca, sevınçlerın kayboldugu dunyada,
neden sevınce gülerken ardından gelen gözyaşları,
yoksa sevınç ve üzüntü ayrılamaz bir güçmü yaşanası,
her sabahın mujdesınde göz yaşı,
her akşamın alaca karanlıgında huzne goturen özlemler,
bir yanlış var evet yaşadıgımız,
ya yasamayı bilmiyoruz yada yaşatmayı,
eksik olan insanın dogasında olmayan güç ile
hodbınce kendınde buldugunu sandıgı yalancı sevgısıyle
ne kendısı mutlu,nede bır başkası sevinçli,
yetmezmi Allahım insanın insana verdıgı acı
mutlu olmak bu dunyanın neresınde saklı.
Meral tice
meral çello.
Şairemizin şiirini beğenerek okudum, anlamlı ve güzeldi dizeleriniz emeğinizi ve kaleminizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.