BORÇLUSUN HAYAT!...
Mevsimsiz gidişlerle varlığımı sarmış
Çalgısız düğünler,zamansız ölümler Bir de adını bile koyamadığım ayrılıklar varmış!... Sırlarla bezenmiş bir yaşamın içinde Yokluğumun hükmünü sürmüşüm Sona geldiğimde anladım Bir ölü kadar körmüşüm!... Bir sokak çıkmazında Ya da hayat kıskacında kalmış tüm umutlarım Oysa yeni dökülmeye başlamıştı Cebimden mutluluklarım... Daha sandıktan çıkarmadığım Naftalin kokulu hayallerim vardı Ve güldüğüm her gün yanıma kârdı!... Bana borçlusun hayat!. Umutlarımı istiyorum! Mavi gece kızıllığa dönmeden Ömrüme ölüm,ruhuma zulüm gelmeden!..... ZEHRA BARDAKCI USLU 18/06/2009 |
bir zamanlar anlamadan yaşadığın şey, çok sonra değerini kazanır.
hayat her zaman umduğumuzu vermez Zehra cığım olanla mutlu olmak lazım kutlarım