gömlek
Ölümün ezberindeyim
ilk bakıştığımızda beni teselli etmeye çalışmadı bile elimde tahta’dan çatal sapanlık vuramadığım ağaç üstünde ki serçe kadar masumdum. Üzerime titrediği an hisseder oldum deli gômleğini giymiş beğenmemiştim hatam buydu sonunda bilincine varmıştım uzak sanırdım oysa ki epey yakınımdaymış azrailin nef-esi korkutmak için değil uyandırmak için dokundu vücuduma aş-k ile |