Şule Özmen’ın Nihavent şarkısından:

“..Yıllar geçip,saçlarıma yağsa da karlar,
Hayal ufuklarımda çok umutlarım var..
Bu yürek kimin için,kim için çarpar ?
AŞK’ı bilen gönüle ihtiyacım var..”–

Galiba bunun gibi
bir şarkıydı..

————— Esinlendim mi desem..?

Senden başka ne sevgilim ne de başka bir gözdem var..
Ebediyyen AŞKIM sensin..! Yüreğimde umudum var..
Nice karanlıkta kalsam,hayalin öteden parlar..
Dünyam yıkılsa,yüreğim ancak senin için çarpar..

Elalem ne derse desin,elalemleri kim takar..?!
Nurlu yüzünün ışığı tıpkı Güneş gibi bakar..
Bedenimi,yüreğimi,o nurlu ışıklar yakar !..
Akşam,Güneş solduğunda,hayalin gönlümde çakar..

Şavkın,zulmetime yeter,aydınlığa ne lüzum var ?
Karanlıklar bitmez olsa,beni hatıralar sarar..
ALLAH,herşeyi bilendir..Düşüp-kalktıklarım da var..
Gönül,birzaman eğlendi..Vallahi-Billahi,nâçar..

Öylesine heveslerdi,herbirinden oldum bîzar !..
Zeytin yeşili gözlere elde değil,gönlüm kayar.
Dualarım senin için,RABB’a doğru akaaaar-akar.
Ellerim MEVLÂ’ya açık,dua ettim,yalvar-yakar..

MEVLÂ’M belki de affeder,belki Cehennemde yakar !
Yansam-yıkılsam,kül olsam,beni kim sorar-kim anar ?
” Ola ki Sultan’ım,derya tutuşa..” diye bir söz var,
KAT’ından umudum olsa,gayrıya kılmazdım nazar..

Tek sevgilim sensin ammaaa..Kâlbim AŞK’a açık pazar (!)
Uslan artık Cemalettin !.. Üç adım ötende mezar !..
RABB’ım ,sevenleri sever..Sevmese bile ne yazar ?!
----------- Bu Akrostiş şiirimin ikinci versiyonu var..

Mehmet Cemalettin Bayhan/ERDEK-2005-

TRT.DEN DİNLEDİĞİM BİR ŞARKI ÜZERİNE KARALAMIŞTIM.