ASOSTA BİR KAPTAN
ASOS’TA BİR KAPTAN
Bir balıkçı teknesi göründü uzaklardan, Deniz yorgunu sesler duyuldu motorundan Güneş yanığı yüzü kapkaraydı rüzgârdan Elinde sigarası, düşünceliydi kaptan. Bir tur attı köpüklü dalgaları yararak Denizi dinlediler tekneyi durdurarak, Balıkların sesini duyunca güldü kaptan, “Bol şans” dye bağırdı, ağlarını atarak. Ne kadar da güçlüydü, gık bile demiyordu İlmek ilmek ağları ha babam atıyordu Elinde kara kalem, şairse yazıyordu Ha babam ha, ağları çekiyordu şu kaptan. Dalgaların hışımla vurduğu kayaların Eşsiz bir güzelliği var Kadırga Koyu’nda Yüzyıllarca taşlara kazınmış sayfaların Sessiz tanıklığı var, şu Asos’un Koy’unda. Denizden kazanılan bir ömrün hikâyesi Dalgaları yazıldı mehtaplı bir gecede Ölümü göze alıp yaşamaktı tek gayesi Denizin kollarında ağlasa da gülse de. Güneş çırpınıp durur çekip gitmek için İmbat rüzgârı eser ılık ılık dağlardan Son şanstır yakamozlar sevip sevmemek için Öyle mavidir ki deniz, ağlarsın sevdalardan. Her gün şafak sökerken salıp ipten ağını, Nefesini tutarak bekledi günler boyu Aklından geçirirken gençlik çağını Kayboldu gözlerinden Koca Kadırga Koyu. (20-07-2010; 17-00; Asos) |