oysa..
Nur..
/011 Yalnızlığın sonsuz kaleminden dile gelen ruhum mudur yoksa varlığının çağrısı mı ey aşkın sahibi? Sonu tatlı, keyifli olacağı umulan hangi yol bu kadar uzundur ve hangi yocudur böyle yürüdükçe için için derinleşen, derinleştikçe bulanan, için için dertlenen...?? Kimin eli bu beni tutup tutmadığını bilmeden hep yalnız bırakan? Yalanıyla dilimi dolayan, zehri içime akan bu Dünya kimin? oysa ne ince sevmiştim seni dökülürken kırmızı yapraklar duvarlardan ne bir kırlangıçtı aşkın, penceresini kapattığım ne bir hazandı kuyusuna düştüğüm.. bahnesiz gideydin de incitmeseydin... E.ATLI-2012 Su ve Kelam |
T€BRİKL€R
S€LAM SAYGI S€VGİ SAĞLIK SABIR V€ DUA İL€
A.€.O