Ah Sen!
‘Şimdi oturup da
içine içine bakıp bir boşluğun’ itebilsem elimin tersiyle hayalini kaybetme korkusunu ve anlatabilsem seni sen diyebilsem sana bir bilebilsen nefesimi kesen bir gece yarısı tesadüfüsün sen bilinmedik bir şekilde aklıma düşen cemalini bile bilmediğim ah sen bir bilebilsem ve görmediğim yüzünü gönlümce bir tuvale çizsem okşayıp dalgalandırsam fırça darbeleriyle rengini bile bilmediğim saçlarını en karanlık tonuna insem derinliğini bile tanımadığım gözlerinin ah sen ansızın sen -olur ya- çıkıp gelsen gülsen uzatsan bana ellerini ve ah sen desen Müjdat Bilgin |