SENİ SEVMEK...
SENİ SEVMEK;GECENİN EN ISSIZ ZAMANINDA KARANLIĞI AYDINLATAN ŞİMŞEKLERİN ÇIĞLIĞI,
YA DA; SENİ SEVMEK;SABAHIN İLK SAATLERİNDE KIZARMIŞ EKMEK KOKUSUYLA GÖZLERİNİ ARALAMAK GİBİ… SENİ SEVMEK;YAZIN EN SICAK GÜNÜNDE NEDENSİZ BİR ÜRPERTİYLE TİR TİR TİTREMEK, YA DA; SENİ SEVMEK;KARA KIŞIN SİNSİCE VURDUĞU SOKAKLARDA KARLARIN ÜSTÜNDE SAATLERCE YATMAK GİBİ… SENİ SEVMEK;BİR CAMİİ AVLUSUNA KUNDAĞINDA YAZILMIŞ NOTUYLA BIRAKILAN BEBEĞİN AĞLAMASI, YA DA; SENİ SEVMEK;TÜM DÜŞMANLARINI KARŞINA DİZİP TEK BAŞINA BİR ORDU MİSALİ SAVAŞMAK GİBİ… SENİ SEVMEK;GEÇMİŞTE KALAN TOZLU HATIRALARDAN ARINAN BİR MAZİ, SENİ SEVMEK;GELECEKTE YAŞANACAK TUTKULU BİR AŞK HİKAYESİ… SENİ SEVMEK;NEFES ALMAK… SENİ SEVMEK;CANINDA CAN OLMAK… SENİ SEVMEK;TENİNDE KAYBOLMAK… SENİ SEVMEK;ÖLÜMSÜZLÜĞE KOŞMAK… VE BİRTANEM; SENİ SEVMEK;TÜM BENLİĞİMLE “SENİ SEVİYORUM”DEMEKTİR… |