BİZİM SOKAK
Ne zaman sen bizim meskûn sokağa gelsen
Sokağın rengi değişirdi sanki güneş doğardı Dağılırdı insanı bunaltan o kasvetli havalar Sanki bizim sokağa bahar gelir güller açardı Solgun sokağımızın tomurcuk açan gülüydün Ne zaman göz göze gelsek sana vurulurdum Açarak saçlarını rüzgârda her akşam yürürdün Bense peşinde koşmaktan hep yorulurdum Deliler gibi âşıktım ah sana vurgundum yani Ben boynumu bükerdim sen gözlerime bakınca Ne hayaller kurardım seninle bir bilsen hani Sonra her şey biterdi ben uykulara dalınca adem aydınlı |
Önce simitçi geçer,
Sesinde davet var.
Çocuklara sanki yalvarır.
Annenin eteğini asılır çocuklar.
Bir ekmek parasıdır,
Yüreği parçalanır..
Ahmet amcanın namaz dönüşüdür,
Elinde ekmeği.
Fatma teyze hazırlamıştır kahvaltıyı.
Kışları menu değişir,
Tarhana çorbası.
Erken kalkan birkaç kadın,
Ellerin de çalı süpürgesi
Mahalleye çöpçü giremez.
Herkez kapısının önünü böyle süpürse.
Nazife yengenin,
Cam önünde fesleğeni.
Sevgiyle okşar.
Çiçekleriyle kedisiyle avunur.
Dul kaldığına aldırmaz.
Nazife yengenin komşusudur,
Mehmet amca iri gözlükleri takmış,
Sesli sesli Kuran okur.
Penceresi açık,
Bizim sokağa rahmeti doldurur.
Başlar evlerden tek tük insanlar,
Üretmek için işe koşarlar.
Kocasını yolcu eden kadınlar.
Akşam yemeğine kadar,
Evlerde boş durmazlar..
Dedi koduları dış kapıdan çıkar.
Kahvede adamlar yurdu kurtarırlar.
Tek katlıydı genellikle evler.
Önce yemek kokuları karşılar,
Yorgun argın işten dönen kocaları.
Sonra yorulduklarını belli eden karıları.
Akşama kurulur yer sofraları,
Allah ne verdiyse doğururlar karınlarını.
Diziye meraklıdır,bizim komşular...
•
Tebrik ederim saygılarımla.