uyanmak..
Ne kadar oldu bilmiyorum..
Bilmediğim onca sebeb varken bunları düşünmek.. Ağır.. Arasam... Öncesi hayal.. seni bana bırakan bütün o hayal kırıklıkların.. Sebebidir .. Bana tanıdık bile gelmeyen sende.. heryerde bıraktıkların bende toplamaktan vazgeçmediklerin.. Bilmiyorum.. Saymıyorum inan.. Heves... canım... zor.. Böyle yaşamak mı.. ? Özlüyorum? Vazgeçemeyeceğimi bildiğim halde.. Vazgeçiyorum.. Deniyorum.. kim yapma der ki senden başka.. Demesende ? Enginlere sorsam nerdesin diye? Dolu gözlerim işte bembeyaz? Renginden bile vazgeçmiş.. Gözlerin demek yetmiyor bile desem? yetmiyor desem? bir taksi çağırsam sorsa? yolun bile bilmezken? Ben zıkkım keder? Dünya yıkılmış kalmamış? Ağırıma giden gitmem? Gitmen değil ki ? Yalnızlık yokluğun? Aşk mağmeleri!! bir keder elem. ne biliyormusun? Susmak çöken taş gibi Yalan işte sözler öpüşler Sevişler sevişmeler.. ben neredeyim sen nerede.. İnsan inanç.. yalan dolan Kalan kalmayan.. Radyolar çalsın.. O’nu hatırlıyormusun..? Soru.. kalmadı... sussam.. sussan.. hadi desem.. gelsem.. desen.. unuttum ne var ise.. |
saygılarımla
baran cetın