Sevgililerimden Bana Kalan
bir sevgilim vardı,
adı mühim değil… kaçıp kaçıp geceleri soluğu alıyordu yanımda, yalan değil, benden cesurdu o yüzden ayrıldık zaten. cesur kızdan sonraki sevgilimse benden çok içerdi, bir keresinde hiç unutmam, koskoca yetmişliği tek başına içip öyle bir ağladı ki bardaktan boşalırcasına, çok iç-liydi çok…iç-ki-li… sonradan anladım niye bu kadar içtiğini… sonra, bir sevgilim daha oldu epey uzun çıktık onunla iyi dayandı kızcağız tam tamına bir ay, bir sabah uyandığımda, sigara kağıdına yazılmış bir not buldum, hem de sigara kutusundan kestiği harflerle yazmış ne yazdıysa bilmiyorum… hiç okumadan avuçlarımda iyice yuvarlayıp çöp kutusuna attım. anladım… ve sigaraya başladım. sonraki sevgilimse benden bayağı bir uzundu, bir gün beni öpmek için eğildiğinde, beli tutuldu. apansız kaldırdık hastaneye, beli sandık meğer yüreği tutulmuş, ameliyata aldılar… aldılar… ve bir daha vermediler, bekledim inatla gelir diye, bekledim…bekledim… bekledim… gelmeyince kalkıp yanına gittim, bu sefer öpmek için ben eğildim… ondan sonra hiç sevgilim olmadı, çünkü yüreğim hep eğik kaldı. 08-09-2004 İzmir |