LİSEYİ HUZURLA BİTİRMENİN VERDİĞİ VE KÖYÜNE ELİNE ALDIĞI KAPI GİBİ DİPLOMASININ VERDİĞİ, KÖYLÜ OLDUĞUNU UNUTTURMAYAN AYRI BİR SEVİNÇ, AMMA BİR TARAFTAN DA CAN ARKADAŞLARINDAN AYRI DÜŞTÜĞÜ BİR HÜZÜNÜ DİLE GETİREN DİZELER VECAHET’İN DİLİNDEN NASIL DÖKÜLMÜŞ BİR GÖRELİM BERABERCE… SAYGILARIMLA…

A be VECAHET’İM! SINDIRGI IŞIKLAR,
Bunu hiç unutma senin ikametin.
Bir kor gibi yanar maşukla âşıklar,
Ancak onlar bilir gerçek aşk(ın) kıymetin(i).

Amma ayal, canan hiç aklımda yoktu
Okuldu aklımda her daim yer eden.
Sevgi, saygı, güven, insanlık pek çoktu.
Bu özelliklerdi beni adam eden.

Mevcut idi artık elimde diplomam,
Garantimdi benim gelecek günlerde.
Haddim de değildir kimseyi kınamam,
Kaldı acı, tatlı her bir şey dünlerde.

Üç yıl geldi geçti, hem tatlı, hem acı
Hem soğuk, hem sıcak, hem fakir hem zengin!
Aklımda değilken ana, baba, bacı
Gitmedi içimden beni yakan sevgin.

Bazen nedimlerle hem güldük ağladık,
Bazen cirit attık bazen at koşturduk.
Nükte yaptık, coştuk kalpleri dağladık,
Soğukta üşüdük eller ovuşturduk.

Sinemaya gittik, asumana uçtuk,
Maçta amigoluk, oyunculuk yaptık.
Gâh paçayı yırttık, gâh da hapı yuttuk,
Tek gayemiz: O K U L; okumaya taptık.

Namdar ÇAMLIK’DA bahar tazeledik,
Kuşlara ses verip onlarla söyleştik.
Ayrılmadan önce güzel gün diledik,
Maşuk yoktu amma yine de güleş(ç)dik.

Can arkadaşlarım geride kaldılar,
Mümkün mü kavuşmak bundan böyle size?
Derunuma onmaz acılar saldılar,
Sevgiler bıraktım içten hepinize.

Unutulur mu hiç iyilikleriniz?
Verilen moraller bana can, kan verdi.
Günyüzü görsünler pek sevdikleriniz,
Zira ki hepiniz senaya değerdi.

Yazık ki hayat bu! Ayırdı bizleri,
Kimimiz orada, kimimiz burada.
Silinmesin sakın yarenlik izleri,
Kavuşmak çıkmasa çekilen kurada!

KÜÇÜK OZAN CEMİL, DİLRÜBA-VECÂHET
Sabretti üç sene, katiyen bıkmadan.
Elinde DİLRÜBA, garantör: İCAZET,
Yolu alır gider arkaya bakmadan.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
YANDI AH YANDI GÖNÜLLER’DEN.
LÜGATÇE: Diploma.