Kirli Kasket
Sevgili kirli kasket başımda
Ay ışığının yansımasın da hatırlatırım Sana benim olmanı öyle İsterdim ki Ama ne var ki kasketim hala kirli Avuç avuç götürdüğüm su damlaları Ebediyete kadar seni istemekte Kirli kasket inadına yıkanmak istemez Yokluğun o kadar derin ki o kadar katran İz bırakmış ki tükenen yüreğime Başımdadır kasketim hala seni özlemek te Ve ben yastayım beli etmesem de öyle işte Gün geçtikçe biraz daha acı veren sinir kırizi Kasketimi seçmekte Benimle birlikte yaşan kasketim el birliğini seçti Kirli değil artık tertemiz neden mi çünkü Var olan kasketim yok artık başın sağolsun Onuda kaybettim iyi olan her daim iyi Olmayan ise senin gibi deli dolu Kasketim ise hala özlemler de Tıpkı benim gibi tıpkı el gibi İbrahim KANDAMAR 03.07.2004 |