DUYUGU YÜKLÜYDÜ , KALEMİ VE YÜREĞİ TEBRİK EDİYORUM.

İdam Mahkumu

Sanık sandalyesinde buz kesmiş bir adam
Son aşama,kalem kırılmış, karar,idam

Ümitler nafile, kıyısında yaşamın
Son güneşte batıyor, koynunda akşamın

Çınlıyor içinde dayanılmaz eyvahı
Tekrar güneş doğmayacak, bu son sabahı

Yanında ne ana,ne kardaş,ne de bacı
Sarıldı ilmek kuruluyor darağacı

Tecritte okundu yüzüne son kez karar
Merhamet dilercesi bakmak neye yarar

Giydirildi üzerine bir beyaz yelek
Ağlardı, anı yaşasaydı şayet felek

Boynuna takıldı hüküm özeti yafta
O lanet olası eylüllerden bir hafta

Girmiş koluna infaz yolunda iki er
Ölümün yollarında yürürken son sefer

Gidiyor sona ayaklarında pranga
Arkasından gelirken on neferli manga

Yürürken kafası önüne düşmüş yılgın
Darağacı göründü, kana susamış çılgın

Çok geçmedi on adımda bir düdük vurdu
Sona doğru son adımlar dikildi durdu

Cellatlarda bir ivedilik,bir acele
İdam mahkumunu gönderirken ecele

Tutup çıkardılar idam sandalyesine
Geçirdiler yağlı urganı ensesine

Hisler kilitlendi,vicdanlar nunutuldu
Tüm soluklar kesildi,nefesler tutuldu

İmam sağ tarafında,savcı, doktor solda
Karşısında bir manga nefer hazırolda

Ölüme dakikalar var,herkes duruldu
Mahkumdan söyleyecek son sözü soruldu

Yüzünde tüy bitmedi,daha yaşı on yedi
Abidevi bir ruhla sonkez şöyle dedi

’’Memlekete feda olacaksa özüm
Kül olsunda ta semaya savrulsun közüm

Aciz düşmedim kimseden yılmadı gözüm
Aziz halkıma söyleyin budur son sözüm’’


Bir tekbir yükseldi,sabahında cumanın
Döküldü tüm yıldızları ulu semanım

Her taraf o an, büyük bir yasa büründü
Bir kutsal dava uğrunda, HAK’ka yüründü

Hangi satırlar anlatır böyle elemi
Anlatamazki acı doldursan kalemi

Toplansa anlatabilirmi cümle alem
Bittide tükendi,elimden düştü kalem


Hüseyin Keleş

Hüzün hüzün hüzün evet baştan sona hüzün, şaire başarılar diliyorum.Yunus diyarından selamlar.