DOKUNSUN

Dokunursa dokunsun umurumda değil hiç
Suçlu ise suçunu yüzüne vuracaksın
Gönül koyup küsermiş yemem bunları vazgeç
Çekeceksin meydana hesabı soracaksın

Mademki adam değil kaç uzaklaş yanından
Günahı bana yükle gelip geçme önünden
Bilirim bu tipleri ödün vermez şanından
Hükmünü vereceksin kalemi kıracaksın

Bırak şerrini Rabbim hayır’ından korusun
Adamlığı öğrensin günahından arınsın
Ölse kılım oynamaz elim atmam sürünsün
Alışmışlar hazıra orada duracaksın

Emeksiz yemek olmaz katsan alın terini
İnan ondaki hazzın bir şey tutmaz yerini
Merdiven niyetine kullanma ha birini
Ne hakkın var ki buna insanı yoracaksın

Ben kendimden mesulüm kimseye dil uzatmam
Kimsenin tavuğuna kış deyip çamur atmam
Susmayı da bilirim her lafa atıp tutmam
Söyle kemlik etmekle nereye varacaksın

Mizani al ibretin bak arının balına
Ağaçlar çiçek açar kuşlar konar dalına
Tamah düşürme sakın fani dünya malına
Haram kazanç edinip binamı kuracaksın

Taner Karataş (Ozan Mizani)