Ceylan Gözlüm...
Dün gece seni düşünmekten uyku girmedi yine gözlerime...
Hayalin bırakmıyordı yine uykularımı... Dalıyordum yine sessizce uykuya deyil... Sadece senin Ceylan gözlerine... Benliğin kapsıyordu yine tenimi bedenimi... Bırakmıyordu sımsıkı tutuyordu ellerimi... Bazen bir hastane önünde... Bazen güzel bir parkın içinde... Unutturmuyor o sokaklar o odalar seni bana... Ne gezdiğimiz o yerleri nede güldüğümüz günleri... Ne teninin sıcaklığını nede yüreğinin atışını... En çok’ta gözlerin kalıyordu aklımda... Kanıyor yüreğim yer gök şahit sözünü duyduğumda... İnsan bu kadarmı ölümü arzular... O vefasızı her andığında... Ey benim CEYLAN GÖZLÜM.... ÖZKAN DEMİR / SELAMET99 |