Hüzünlü Sükût
Kimleri almadı,bu kara toprak
Hakk’ın emri ile, elbet olacak Teker teker düşer, sararan yaprak "Koy" dedik, sarıldı, beyaz kefene Kara yağız yiğit,sözünün eri Hiç boşa akmadı,alnında teri Cennet mekân olur,inşâllah yeri "Hay" dedik, sarıldı, beyaz kefene Çektiği çileği,anlatıp durdu Mıh gibi sözlerin,hakkını verdi Gahi yumruk oldu,masaya vurdu "Huy" dedik, sarıldı, beyaz kefene Vatana aşıktı,vatanın dostu Zulüme karşıydı,bu yolda kastı Öksüzü yetimi,bağrına bastı "Tüy" dedik, sarıldı, beyaz kefene Şuara yıkıldı,gözler ağladı Şiirler söküldü,sözler ağladı Yolunun bekçisi,bizler ağladı "Oy" dedik, sarıldı, beyaz kefene Kaleme kağıda,döktü içini Bir çınar daha, etti göçünü Yoldurdu dostlara,başta saçını "Vay" dedik, sarıldı, beyaz kefene Arzeni duanı,unutma sakın Gözünü dört aç,etrafan bakın Ölüm her faniye,yarından yakın "Bey" dedik, sarıldı, beyaz kefene İsyanlı Sükut’un,Mihriban’ın sahibi "Abdurrahim Karakoç" Beyfendi’ye Rabbim Rahmetini bol eylesin...Mekanı Cennet olsun...Bizlere de hüzünlü sükût kaldı. |