Yaşam insanları yuttu..Bülbül küsmüş gülüne, ona konmaz oldu Sanki her daim gece, sabah olmaz oldu Diller unutmuş artık, dua etmez oldu Sevdalı yüreklere, güneş doğmaz oldu.. Kin nefret dolanmış, kardeş kardeşi vurdu Zamlar yolunu almış, para yetmez oldu Saygı,sevgi, ahlak, namus pazara kondu Bencil olmanın adı, medeniyet oldu.. Bulut kızdı bize, akıtmıyor yağmuru Gelecek korkulu, geçmiş aranır oldu Kendimizi bile aldattık, yalan doğru Sanırım insanlık, yaşamayı unuttu Ama belkı de; YAŞAM İNSANLARI YUTTU.. Apsuva..1/11/2007..Sakarya.. |