PUSUDA SUSKUN GECESöndü tek tek lambalar karanlıkta tüm şehir Neye gebe bilinmez pusuda suskun gece Kimi tatlı uykuda kimi çekerken kahır Kapalı hanelerde yaşananlar bilmece Odamı adımlarken bir ileri bir geri Koptu içimde çılgın fırtınalar boranlar Yıldırım düştü gönle duman kapladı seri Yârinden ayrılmayan bu durumu zor anlar Yağmurla sırıksıklam ıslanan Ankara’da Sokak sokak dolaşıp aradım izlerini Yüreğimde açtığın onulmayan yarada Hiç sönmeyen ateşin külledim közlerini Seller gıpta ettiler gözümden akan yaşa Belki bir umut diye sağa sola bakındım Bedenim yaşasa da ruhum döndü naaşa Bu gece ben ölüme nefes kadar yakındım Ayrılık koyu acı hasret içimde sızı Biterken kara gece çekilmez oldu ayaz Gönül bu söz dinlemez isterken imkansızı Olmayacak dualar dilimde bitmez niyaz Kalmadı yüreğinde aşktan yana bir seda Gelmişti yolun sonu farkındaydı Nilüfer Tek başına kalsa da sevgine olmaz geda Dönüşü yok gidişin kararlıydı bu sefer NİLÜFER SARP_____________29.MAYIS.2012 |
candan kutluyorum, sevgilerimle