BIRAKMAZ DERDİM
Şu gönül mülkümde hüzün dağı var
Çıkmakla bitmiyor yollar ıradı Sığmıyor bedenim koca dünya dar Benim kahroluşum sana yaradı İlk bahar ayında hazana girdim Yapıştı canıma bırakmaz derdim Viraneye döndü şu cennet yurdum Ölmeden gözlerim seni aradı Ulu çınar gibi düşüp devrilip Kuru yaprak gibi esip savrulup Kor ateş içinde yanıp kavrulup Sevenler almazmış meğer muradı Çırpındıkça kanatlarım düşüyor Buz kesiyor yine ruhum üşüyor Duygularım dolup dolup taşıyor Geçerim yakında belki sıratı Emine Çerçi |