YAĞMUR ADAMI
Bütün gücüyle camlara çarpıyor yağmur
Ve bin yıl ötede Acıdan katılaşmış -Ağır kayaların arasında sessizce uyuyan Ve uyandırılmayı hiç ummayan- Bir dağ adamı Sonsuzluğu özlüyor Farkına varmadan Bütün perdeler ağır Bütün camlar karanlık Bu evleri arıtamaz yağmur Dışarıya Hiç ışık sızdırmıyor Öylesine korkmuş Öylesine güvensiz ki aşklarımız Bütün geceler Yağsa da yağmur Arınamıyor Gece yatağımıza uzandığımızda Başımızı dayadığımızda karanlığa Sestir, müziktir, çağrıdır yağmur Yağmurda yıkanan rüzgar Tozlanmış yüreklerimize Ulaşamıyor |