NEDEN ÖYLEYSE
Tutunup dere kenarındaki ince sazlara
Bu gezegenin en eski türküsü Kendi başına iner yorgun Kendi aydınlığına Belki hanımgelinlerimizin Bol güneşte yuğduğu Sıcacık çayır nanesi kokan Patiska çarşaflara sinmiştir bir de Sonsuza açılan kanatlarıyla Ölümü ve tanrıları geçiveren Umuttur tek başına Umuttur belki de ezgilerinde sunduğu Almamız gerekeni hiç bilmedik Neden öyleyse çırpınmamız kapılarında |