İZİN VER
Bal güneşim,
Hırçın toprağım Benim bir an yaşamama izin ver Yapayalnızlığımı sürdüreyim. Böylesi gider hoşuma. Hırpalatmadan kendimi Saygımı harcamadan cömertçe Bir an yaşamama izin ver. Sevişir, hoşlanır uçarız sevinçten Emeriz havayı, mutluluğu Dillerimiz anlamsız ve yabancıdır. Başkasında kendimizi zorlarız. Benim bir an yaşamama izin ver Kavurucu ağacım Kafeslerine almadan beni -Ki onu içime çarçabuk yerleştirirler- Lambamı taşırlar su kenarlarına Islak kumlarda geceleri yeni avlardır Gözledikleri. Kendileri uykularında yalnız, yorgun Hoyrat elleriyle benim yüreğimi ezerler Bırak zorlu gençliğim Bir an yaşamama izin ver Sesim açık kapılardan süzülüp geçsin. |