GECE BOYU
Kımıldar toprak, kımıldar gece boyu
Baş göstermeye görsün bir Çılgına döner bahar Su aklığından zamanın Tutkuyla girer de onsuz çıkarız Bir elhimizde çocuk, ötekinde ölüm Aydınlık güne doğru, yalnız Güneşin adağı oldu hepsi Sürüyle ateşe dökülür kuşlar Tabu çekilirken üstümüze Ağaç meyvasını atar Bu acıyla Nasıl yırtmaz pençelerim Mavisini gökyüzünün |