İstanbul Türküsü
İstanbul’da Boğaziçi’ndeyim,
Bir fakir Orhan Veli’yim; Veli’nin oğluyum, Tarifsiz kederler içinde. Urumelihisarı’na oturmuşum; Oturmuş da bir türkü tutturmuşum; "İstanbulun mermer taşları; Başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları; Gözlerimden boşanır hicran yaşları; Edalı’m, Senin yüzünden bu halim." "İstanbulun orta yeri sinama; Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama; El konuşur, sevişirmiş; bana ne? Sevdalı’m, Boynuna vebalim!" İstanbul’da, Boğaziçi’ndeyim; Bir fakir Orhan Veli; Veli’nin oğlu; Tarifsiz kederler içindeyim. |