BU MÜLKÜ FENANIN HER ZERRESİ İBRETLE KONUŞUYOR AMA DUYANA ANLAYANA...USTANIN BUYURDUĞU GİBİ...

Zât-ı Hak-ta mahrem-i irfân olan anlar bizi


Zât-ı Hak-ta mahrem-i irfân olan anlar bizi,

İlm-i sırda bahr-ı bî-pâyân olan anlar bizi.



Bu fenâ gülzârına bülbül olanlar anlamaz,

Vech-i bâkî hüsnüne hayrân olan anlar bizi.



Dünye vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz,

Har taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi.



Biz şol abdalız bıraktık eğnimizden şâlımız,

Varlığından soyunup üryân olan anlar bizi.



Kahr-ü lûtfü şey’i vâhid bilmeyen çekti azab,

Ol azabdan kurtulup sultân olan anlar bizi.



Zâhidâayık dururken anlamazsın sen bizi,

Cür’ayı sâfî içüp mestân olan anlar bizi.



Ârifin her bir sözünü duymağa insân gerek,

Bu cihânda sanmanız hayvân olan anlar bizi.



Ey Niyâzî katremiz deryâya saldık biz bugün,

Katre nice anlasın ummân olan anlar bizi.



Halkı koyup lâ mekân ilinde menzil tutalı,

Mısrıyâ şol canlara canân olan anlar bizi.

ülema diyorki;öyle insanlar gördüm açlığı ganimet bilirlerdi.Kiminide gördüm ki tokluğu ganimet bilirlerdi....Kimi vardı açlıktan yemek yiyordu ,kimi vardı ki değil açlıktan ,sadece ibadet etme gücünü bulmak için yemek yiyorlardı...Bir gün bir koyun kestiler güzel yerinden verdiler veli kula.Kabul etmedi gidip kuyruk kısmından aldı biraz yedi...Sordular neden kuyruk kısmından yedin nedir bunun hikmeti?..Dedi ki; yediğim bu yerde kimsenin gözü olmaz.Bu yüzden ordan yerim....
Yine bir evliya manidar ibretlik bir olaya şahid olur...Bir kemik parcasını köpeğin önüne atar ,köpek kaçar...Evliya tekrar kemiği alır köpeğin burnuna değirir kokusun alsın yesin diye...Fakat köpek kafasını çevirir gider....Bu hali gören evliya başlar ağlamaya. Ve der ki; biz ne haldeyiz bir köpek kadar zahid olamadık.....ALLAH TAALA cümlemize hidayet versin ...Vealeykumselam.......

BİZE NİSPET ETTİĞİMİZ HERŞEY BİZİ O' NDAN UZAKLAŞTIRIR BUYURDUĞUNUZ GİBİ.

SELAM İLE...