2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
962
Okunma
/Gölgem önde ben ardımda giderken yalnızlığa
Gözüm önde kalbim arkamda varırım gurura
Herşeye rağman
Susmalar dökülür yanaklarıma /
Hasret uğultusunu dillendiren ruhum
Çığlığını karayelle iletirdi
Ki acı acı susmalar dökülürdü
Her neden sorusu gibi cevapsız kaldı bakışlarım
Kabullenmemekti ki ölüm gibi birşey di bu
Baş ucuna bir ’tama’ koyup gitmek...
Susmalar kaynayarak içe akardı
Gölgemi önüme alıp vardım gurura
Kendime kızgınlığım kendime yarattığım yorgunluk
Uykular kaçmak için
Televizyon uyuşmaya birebir
Yoksa susmalar...
Dökülür yanaklarıma
Boş direniş bunlar
Basit affetlerine kırgınlık
Tüm bu susmalar
İçtenlikle dile gelmiş pişmanlığa kurban olur
Olur olur da...
Ve bu ’da’ tüketir susmaları
Hoşçakal
5.0
100% (1)