Ne kolaydır yapılanı bozmak,
Güzel olanı tarumar etmek,
Başkasının ektiğini biçivermek,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne keyiflidir akan suyu kendine çevirmek,
Hiç umulmadık anda ortaya çam devirmek,
Daha uzun yolu variken tepeden inivermek,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Nasıl bir duygudur hayalleri yıkmak,
Birinin umutlarını ayrık otu gibi yolmak,
İlk bulduğu fırsatta taşı gediğine koymak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne marifettir zeytinyağı gibi yüze çıkmak,
Alnı terlemeden haketmediğine kavuşmak,
Nerden geldiğini bilmeden elindekini savurmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Ne vicdandır birinin mutluluğunu baltalamak,
Yüzünde beliren tebessümü yarıda bırakmak,
Umutla pişmiş aşa soğuk suları katmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Nasıl bir anlayıştır sevgiyi yok saymak,
Bir anda canım dediğinin canını yakmak,
Sonra bir şey yokmuş gibi sukut durmak,
Çünkü...kendisi vermedi ki emek...

Görülmüşmü hiç bir hükmün bakiliği,
Ne kadar sürmüş ki şeytanın sakiliği,
Birgün gelir yeller de tersine eser,,
Kötülerde nihayet hakettiklerini bulur...



ÇİMDİK 28.05.2012