Ateşim ol yak beni
Öpeyim koklayayım basıp bağrıma,
Hasretin çekilmeyen zulüm oldu gel. Merhamet et gönlüme uyup çağrıma, Sensizliğe dayanmak ölüm oldu gel. Umut oldun ruhuma sevdiğin zaman, Mutluluk verdin bana güldüğün zaman, Her günüm bayram olur geldiğin zaman, Yeter artık çektiğim çilem doldu gel. Bu devirde aşk neymiş bırak masalı, Diyen herkese inat yaşat visali, Yalnızlık üşütüyor kutup misali Ateşim ol yak beni kanım dondu gel Gel ki gönül uslansın huzura ersin, Yokluğunla kanayan yaramı sarsın, Unutma ki sevdamla, aşkımla varsın, Gönlümde yeşerttiğin gülüm soldu gel. Gel seninle birlikte yuva kuralım, Gönül gönüle verip mutlu olalım, Şeytanın bacağını bizde kıralım, Evlilik hayalimdi rüyam oldu gel. Kendimden geçip gitsem ela gözünde, Sevdamız dile gelse her bir sözünde, Mutluluğunu görsem güzel yüzünde Yıllar yılı yalnızlık harım oldu gel. Nasıl bir sevdadır bu seni görmeden, Tenine dokunmadan bir kez öpmeden, Varlığınla şenlenip yüzüm gülmeden, Aşkınla tutuştuğum közüm söndü gel. Sevdanla dile gelen şeyda bülbülüm, Yalnız sensin sevdiğim, sen karagülüm, Hayat bir kez yaşanır, gelmeden ölüm, Yüzünü görebilmek duam oldu gel. Fahrettin Petriçli |