CANINA KIYDIKLARIMIZ
Yol kenarlarına
Birazda devlet kurumlarının yakınlarına Birazda cadde yakınlarına Birazda göz önünde ekili sardunyalar İçimiz açılsın, kolay avunalım bastıralım söyleyeceklerimizi daha da... Beyaz, Kırmızı, ve kırmızı beyaz karışımlı renklerle Yeşil çim üzerleri; boylu boyunca Çiçeklerle donatılmış dört bir yan Gözler kamaşıyor hızla geçen metrobüsten Toprakları satılmış Kimlikleri yok olmaya yüz tutmuş İnsanımız dökülmüş sokaklara yağmura inat bayraklarla dolu Çocukları uğruna Okulları elden gitmesin diye, Son çırpınışar mı desem? Kavgalar, İtiş kakışlar bitmiyor Yerlerde sürünen kadınlar Ekmek kavgasına savaşan Her gün yeni bir ses yükseliyor Yüreği acılarla dolup taşan anaların Çığlıkları dinmiyor Doğururken, büyütürken, Kayıp verirken ülkesine Evlatları bir bir şehit giderken vatan uğruna Hayata güvensiz İş edinme pahasına tüketilirken zamanı Bir parça huzur dolu gelecek ve barış istiyor insan ülkesinde yeteeeer... Ömrünü verenlerin dilenme günü sanki Emekleri, sesleri dolaşıyor Yağmurlu günlerinde mayısın Joplar geziniyor üzerinde insanların Baskılar yenisini üretiyor arsızca İnsanlık onuruna, emeğe karşı yüzsüzce saldırı Kıyan kıyana ülkesinin toprağına, üretimine, çoluk çocuğuna kağıtlarda vahşet dolu kanunlar dayatılıyor önlerinde dizili Esirler ülkesi aşikar Gözleri doyumsuz sistem uşaklarınca Kim kime yaranıyor ? Kim kimin uğruna neye savaşıyor ? |