Bazen düşünürüm; affedersin kişi kendinden bilir, hak ettiğini düşünür. karşısındakinin engin bir yüreğe sahip olduğunu algılayamaz.
Birgün yine sesli düşündüm. ''Acaba, affederek yanlış mı yapıyoruz.'' Bir abim duydu ve herkes kendine yakışır davranır Nilgün kardeş dedi.
Evet öyleydi tavırlarımız bir başkasının hal ve hareketine göre değil kendimizi mutlu kılacak şekle göre yön alıyordu.
Şimdi sizi okuyunca bunlar belirdi birden ruhumda. sonra düşündüm ne çok katkı sağladı bu sayfa bana. İncindiğimizi düşünürüz. Oysa vurgu yapılan nokta hatalarımızın olduğu mevzi, işte yüzleşemeyeince hatalarımızla, incinme ayağına yatarız tabiri caizse.
Siz doğru bildiğinizi söyleyin ki, bir başkası da doğruya adım atsın ve bir başkası bir başkası...

Çok içten samimi,düşünme eylemine, kadife misali bir sunuş, isteyen alır istemeyen yönünü değişir.

Selam ve saygılar HOCAM.