SON EL
Henüz açılmamış kartların birinde gizleniyor
varisi olduğumuz tehlike zırhlarımız kamaşıyor gövdelerimizden mıknatıslar deneniyor kaygan zeminlerde birkaç teorem terkisinde alınan yol büyük tonozlar altında ilk buluşma benim cevabım silah, seninse sorun yok daha geceler gölge oyunu geceler bir kürek gibi yumuşak gel deriler giydireyim geçene kırbaç akar adımların kuzgun kanadı kaldırımlarda ilerlersin sınanmamış Öteki’ne pusulamda alıkoyduğum sihir kumaş parçaları, bir tutam saç ve ağ ilerliyoruz o trapez dengeye senin ayıklanmamış duyguların avucunda benimse kalbim rehin bir cellat mezadında gong vurunca taşıl zaman: elde kalan bir tutam saç uçuşan kumaş parçaları delinen ağ ölendir öldüren yalnız kalır trapezde |