Yitirilmişlik /mi/Ellerimizi uzattık Birbirimizin karanlığına… Beyaza boyanmış siyahlardan kalma Korkuları vardı düşlerimizin. Avuç, avuç boşalttık ümitlerimizi ayak altına Çiğnendik /mi/… Solup sıyrılıyor bak Güneşin izleri yavaş, yavaş akşamdan. Çekiliyor canı toprağın; İliklerinden taşıyorken matemi... Uzanıyor bir sonraki güne zaman; Şimdi kuru bir dal gibi. Yol, yol soyulmuş tutunduğumuz geceler… Belli ki bizden öncesinde de tutunan olmamış. Yüz yüze kalınca duvarlarımızın yaşam oyuklarında, Düşmemek için bir hiçliğe; saldırdık birbirimizin ellerine; Tuttuk… tutunduk /mu/… Rüzgarlar savuruyor geçmişi, gençliği; Sarardıkça sararıyor ömür… Ve zamandan kopuyorlar; Yaprak, yaprak üstüne; Biriktirilmiş yaşam sevinçleri. Dilenmiş zamanı avuntumuza katmakla; Sanmakla, sarmakla oyalandık. Sıra, sıra seslendik içimizden Oysa yan yanaydık, duyulmadı ama; İç içe ağladık /mı/… AsabiŞirin 28/10/2oo7 11:11 |
SAYGILAR...