...SOBE DİYEN ACILAR...
Suskun düşüyor takvimden yapraklar
Santim santim eriyor Ağustos’taki buz misali hayat Sağım solum sobe diyen acılar Hayallerimde mutlu olmaya çalışıyorum Bedenim yorgun Yüreğim kor gibi Tutuşturuyor arzı alemi Yıkmak istiyorum tüm duvarları Yıllarda düşüyor farkkettirmeden Sevgiler mum misali eriyor tende Etrafına ışık saçmadan Dostluğunu kaybetmiş günler Hayallerin bile sonu mutsuzlukla bitmekte Mahkum gözlerle bakıyorum yaşayamadıklarıma Suskun bir tebessümle haykırıyorum... _________ya tabe volim___________ 27/11/2011 |