Huysuz Ve Tatlı KadınSana ithaf serzeniş, ay ışığı duygular Uykular bölünmesin, kalmasın hiç sorunlar Sensizlik bürünürse, uykular kaçak bölge Serenadım parçalı, bulutlar gölge gölge Umutlarım kırıldı, yüreğimi terletdim Zikrinin divanesi, hep olmanı bekledim Muhayyer makamlarda, makamına saklandım Yokluğunda telaş çok, sen diye sızılandım Tebessümüm kayboldu, ud/umdan ithaflar var Bahçemde şavkın yoktu, gizler değil aşikar Döktüğüm her damlada, sıcaklığın aradım Damlalarım aktı da, güllerimi budadım Sen bensizliğe yürü, bir gün dönersen geri Yerimde bulamazsın, yalvarsan olmam beri Kalbim taş duvar olur, kapılarım kapalı Cefaya sefa ah/kam, küskün duvar ara/lı Bir zamanlar sen ve ben, miş/li geç/miş zamanlar Yar kıymeti bilinmez, arkadan koşturmalar Ne yazar zer döksende, sildim senli yolları Desende; sol yanım sen, bilmem o yan solları Uyardım anlamadın, güneş fersiz eriyor Düşlerimi devşirdim, bak sevdan can çekiyor Ya hep ya hiç dedim, darağacın da adın Söylesende; ben duymam, huysuz ve tatlı kadın |