SUSKUNLUĞUM...
ben
suskundum oysa arkanda kalan ayak izin ölüm uykusuna yatmışcasına duruyordu yüreğimin tam ortasında. güneş dostumdu seslendim o günden beri gölgesi hep soğuk duvarlarda. ağladı gözlerim yokluğunda ben yine suskundum. oysa yürek çoktan paramparça olup savrulmuştu suskunluğumun ardından... 22/05/2012 Hüseyin YANMAZ |