Kaldım yapyalnız
Şu hazan vaktimde gönül bahçemde
Bir konca gül buldum, birden zamansız, Kar yağmış bir baktım, bir yaz gününde, Döküldü gülüm’ de kaldım yapyalnız. Aklımdan çıkmayan, bahar gününde, Gül dermek isterken, gönül bahçemde, Gül değil dert derdim, bahar günümde, Ayrılmak şart oldu, kaldım yapyalnız. Kahrettim çok içtim, şarap rakıyı, Kör kütük sarhoşken, yaptım sabahı, Hep yoldaş sandım ben, yıldız ve ayı, Onlar da yok oldu kaldım yapyalnız. Puslu gecelerin her köşesinde, Derbeder biriydim, hep kış gününde, Gönlüm hoş gezerken, çamlık düzünde, Terk etti bıraktı, kaldım yapyalnız. Ayrılmak şart olan, bunca zamanda, Ne duydum ne gördüm, bunca zamanda, Gül gördüm bakmadım, onsuz zamanda, Kaderle güreştim, kaldım yapyalnız. Derdime bir derman, arar dururken, Bir baktım güz gelmiş, gönlüm severken, Her gün ben kapımdan, yollar gözlerken, Gelen yok giden yok kaldım yapyalnız. A.Yüksel Şanlı er 22 Mayıs 2012 Antalya |