BOLLUK
Yonca pazar günü toplanır, insan pazartesi
Peygamber çiçeği bilmeden ölür Omaholar çiçek koparmaz gece Çünkü bolluğu ölüler getirir bize Suda boğulmuş martı ölümsüzdür Ve yaşlandım, buzlu camın havailiği gibi Savaşan yalnızlığın gökyüzü kış Sabah yumuşak karla yükseldikçe Artık ölüm tümden yeşermezmişcesine Belleğin eşiği yunmuş yıkanmış Deniz sen her zaman kusursuz düşündürdün Çok eskidenmiş gibi ölüyorum Tanımadığım otlarla içiçe Çünkü bolluğu ölüler getirir bize Ama bir şey daha var, biliyorum |