Sevilmek umuduyla sevmek insanidir. Fakat sevmek için sevmek, meleklere mahsustur. ALPHONSE DE LAMARTİN
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
===CUMHURİYET BAYRAMIMIZ VE ŞEHİTLERİMİZ===
Yılmaz Çelik
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 5 yorum · 2191 okunma
===CUMHURİYET BAYRAMIMIZ VE ŞEHİTLERİMİZ===Bu gün 29 Ekim cumhuriyetimizin 84. yıl dönümü ulusumuza bayramımız kutlu olsun… Bu vatan bizlere şehitlerimizden emanet, sevmek, sahip çıkmak ve de yükselmek, hepimizin boynunun borcudur… Çanakkale’de, Domrupınar’da… ve yurdun her yanında çetin savaşlarla ülkemiz düşman işgalinden kurtarılmıştır… Vatanımızın her zerresinde şehit kanları vardır. Halende şehitlerimiz toprağımıza düşmektedir. Osmanlı devletine oynana oyunlar, şer senaryolar ülkemiz üzerinde de oynanmaya çalışılmaktadır…Tüm dünya şunu bilmelidir ki, Türk Milleti asil bir millettir. Hiçbir senaryo, hiçbir şer hedef yerine varmayacak, onları yapanların kendilerine katlarıyla dönecektir… Bu gün 29 ekim en büyük bayramımız… Kalbimizde sızı, gözlerimizde yaş var. Bir ayda 27 şehit, 8 askerimiz tutsak şer güçlerin maşaları tarafından… Kabullenmek çok zor…Bu ülkenin ekmeğini yiyip, bu vatana hayasızca kurşun sıkmak, akıl ve mantığın dışında, insanlıkla alakası olmayanların yapabileceği iş olsa gerek… Terörü ve terörizmi kendini insan vasfına koyan herkes kınamak zorundadır… Yetmiş Milyonla bağırıyorum terörü nefretle kınıyoruz…. Bu gün 29 Ekim yetmiş milyon sokaklarda, ellerinde Ay_Yıldızlı bayrağımız hep bir ağızdan bağırıyor: ŞEHİTLER ÖLMEZ VATAN BÖLÜNMEZ… VATAN SANA CANIM FEDA… HEPİMİZ MEHMETCİĞİZ… Cumhuriyeti sevmek, Vatanı sevmektir. Vatanı sevmekse en büyük erdemliktir... Cumhuriyeti biz, kanımızla canımızla kurduk, hiçbir şer güç onu yıkmaya gücü yetmeyecektir.((VATAN BİR BÜTÜNDÜR PARÇALANAMAZ)) Atamızın sözü bizim rehberimizdir. Kürt’üyle, Laz’ıyla, Çerkez’iyle, Türk’üyle biz bir bütünüz... Söz konusu vatansa teferruatların önemi yoktur. Hiçbir şer güç bu vatanı bölmeye ve hain hedeflerine ulaşmaya gücü yetmemiştir, yetmeyecektir de... Vatan her şeydir. O yoksa ulusun ne dili, ne dini, ne ırkı özgür olur. Vatanını seveceksin. Sevmiyorsan aklından şüphe edeceksin. Vatan namustur, bayraksa can… Not: Biraz uzun yazacağım için site yönetiminin bu konuda hoşgörüsüne sığınıyorum. İnanıyorum ki, bu mutlu günümüzde beni anlayışla karşılayacaktır. Saygılarımla... ===KURTULUŞ SAVAŞI DESTANI=== YIL 1915... VATANIMIN üzerinde kara bulutlar; Bize karşı birleşmişler, bütün düşmanlar... Ermeniler bir yanda, İngilizler bir yanda, Fransızlar başka bir yanda.... Bütün haçlı zihniyeti bir arada, Parsellemişler VATANIMI kendi aralarında... KAHPE DÜŞMANLAR, BU VATAN SİZE KALIR MI? TÜRK’ÜN ASALETİNE ZİNCİRLER DAYANIR MI? İşgal başlamış; şehir şehir, kasaba kasaba, Zulüm başlamış, silahsız halka, Mazlumların feryadı, yükselmiş arşa... Evler talan edilmiş... Evler yıkılmış... İnsanlar canlı canlı yakılmış... Süngülerin ucuna bebeler takılmış... Taş üstünde taş, Baş üstünde baş, Bırakmamakmış, niyetleri... Ağır olacak elbet, bu zalimlerin diyetleri... TÜRK’ÜN ASİL KANINI... TÜRK’ÜN VATAN SEVDASINI... TÜRK’ÜN GÖĞSÜNDEKİ İMANINI... Hesaba katamamışlar... Aldanmışlar, yanılmışlar... Yüze, onla... Silaha, yabayla... Topa, imanla... Elif’in kağnısıyla... Nene hatunun baltasıyla... Sütçü imamım fetvasıyla... Zekiye çocuğun VATAN sevdasıyla... Başladı VATAN savunması... Her savaştan geldi zafer havası... Yıl 1919... Bir kurtarıcı çıktı ortaya... Halkı topladı bir araya... Adı: MUSTAFA KEMAL’Dİ, Başkumandandı... Savaşlar yönetti, Zaferlere imza attı... Vatan kurtarılmaya başlandı... Çanakkale’den, Dumrupınar’dan Antep’ten, Urfa’dan İzmir’den, İstanbul’dan Zafer haberleri geldi her yerden... BİR DESTAN YAZILDI, ŞEREFLE, ŞANLA... BİR DESTAN YAZILDI, ŞEHİTLE, KANLA... BU VATAN KURTARILDI BÜYÜK CEFAYLA... Bu VATANI sevmeliyiz... Bu VATANI korumalıyız... Bu VATANI yüceltmeliyiz... GEREKTİĞİNDE BU VATAN İÇİN ÖLMELİYİZ... ===BU VATANA SAHİP ÇIKIN=== Rahmetlik ninem anlatmıştı bana; Çok duygulanmıştım, çocukluk halimle; Uzun süre ağlamıştım. Kurtuluş Savaşı yılları; Ermeni sarmış bütün vatanı; Yakmış köyleri, talan etmiş her yanı; Toplamışlar camiye, yakmışlar insanları; Allahın belaları, Allahın belaları! Ninem öksüz bir çocuk, henüz altı yaşında; İki de abisi var, biri ondördünde; Öteki, henüz onyedisinde; Yoksulluk diz boyu, yedikleri arpa ekmeği, Babaları şehit düşmüş, ölmüş anneleri, Onlara, kol kanat germiş, yaşlı nineleri. Kara bir gün, İSPİR`in üzerinde, karabulutlar yükselmiş, Bir yangın yükselmiş, gökyüzünü kaplamış, İnsanlık yanmış, insanlar yanmış, Çoruh Irmağı bile, bu yangını söndürememiş. Ninem duygulanırdı, her anlattığında; Ninem ağlardı, ben ağlardım. Ninem şöyle anlatırdı bana: _Ahh yavrum, ALLAH``ım düşmana fırsat vermesin! Ne acı yıllardı, o yıllar, Bir gün bir yangınla uyandık, Yanıyordu ilçemiz, cayır cayır, Bazen de, silah seslerine karışıyordu insan sesleri. Ermeniler işgal etmiş, ilçemizi diyorlardı; Yakıyorlar her şeyi, binaları, hayvanları, Bahçeleri, ekili tarlaları, Allahın belaları, Allahın belaları! Kapımız kırıldı o gün, Yüzlerce Ermeni bozuntusu, Ambardan ekinimizi boşalttılar, Aldılar her şeyimizi; Dışarı çıkarttılar bizi, Yaktılar evimizi. Dayanamadı ninem haykırdı; Ninemi attılar ateşe, yaktılar diri diri! Unutamıyorum evladım, o günü unutamıyorum. Aklıma geldikçe ağlıyorum, ağlıyorum. Büyük abim, dayanamadı çekti bıçağı, Öldürdü, ninemi yakanları, Sardılar etrafımızı çakal sürüleri, Bağladılar ayaklarımızı, ellerimizi, Biri suratıma bir tekme vurdu, Alkanlara boyandı yüzüm, Büyük abim, tükürdü düşmanın suratına: _Alçaklar ne istersiniz ufacık çocuktan, Bırakın onu gitsin, öldürün bizi! Size, OSMANLI böylemi davrandı; be rezil! Kahkaha sesleri yükseldi, Bozuk Türkçesiyle biri seslendi: _Ufak büyük fark etmez TÜRK tohumu, Öldüreceğiz hepinizi, kurutacağız soyunuzu. Ufak abim, yattığı yerden kükredi: _Sus soysuz köpek, Alma ağzına, TÜRK`ün adını, TÜRK asildir, kurtaracak VATANINI, Acırım sana, kurtaramayacaksın canını! Hepside şaşırdılar, baktılar birbirlerine. _Söyle bakalım, esir sen misin, biz miyiz? _Hiç bir TÜRK esir alınamaz! _İşte aldık ya sizi, _Bedenlerimiz esir ama, RUHUMUZ asla esir alınamaz! _ Ruh mu? Oda nedir ki? _Sizde olmayan, bizde olan, VATAN SEVGİSİ Bağladılar ellerimizi, halatlarla atların arkasına, Sürüklediler yerlerde bizi Parçaladılar her yerimizi; Bir mucize oldu, koptu halat ortadan, Ellerim çözüldü, kurtuldum oradan. Saklandım, Çoruh`un kenarına; Ağabeylerimi de getirdiler, karşı kenarına, Bağladılar ayrı ayrı ağaca, Yaptılar dayanılmaz işkencelerini! Şehit ettiler ağabeylerimi Çoruh`a akıttılar kanlarını, Ufacık yüreğim parçalandı; Feryadım arşa dayandı. Bu gün üç şehidim vardı... ALLAH`ım ne korkunç zamandı. Çoruh, sen akarsın utanarak, Ben bakarım sana yanarak! Sen aktıkça, ben sana baktıkça, Yüreğim her zaman döner hazana. Ahh evladım, ahh, Siz, şimdi beğenmezken, tereyağlı ekmeği, Biz, bulamadık bir parça kuru ekmeği. Ermeniler her şeye düşmandılar, Yaktılar, bahçeleri tarlaları, Günlerce aç kaldığımı bilirim, Ömrüm boyunca, unutamam, Bir kış günüydü, Hava soğuk mu, soğuktu, Çoruh`un ayazı titretiyordu bedenlerimizi; Ermeniler almıştı her şeyimizi; Çoğumuz, çocuk ve ihtiyardı. Günlerdir bir şey yiyememiştik, Aç mı, açtı karınlarımız. Ot aradık saatlerce, Bildiğin ottan evladım. Hani hayvanlara veriyoruz ya, işte o ottan, Ne acıdır ki, bulamadık! Çaresizdik, açlıktan ölmemeliydik, VATANIMIZ için yaşamalıydık. Düşman atlarının dışkılarını topladık, Dışkılardaki arpaları, suyla ayıkladık, İyice yıkayıp, pişirip yedik Biz bunları yaşadık, biz bunları yaşadık Bir Cuma günü, müftü cumayı kıldırmadı, Yediden yetmişe bütün halkı topladı, Herkesi orduya kattı. Herkes elinde ne varsa onunla savaştı, Tüfeklerine, yüreklerimizle karşı koyduk, Ben altı yaşındaydım, savaştaydım; Gözcülük yaptım, silah kullandım. ALLAH ALLAH sesleriyle düşmanı kovaladık, Şehit kanlarıyla VATANI suladık, Bu VATAN kolay kazanılmadı, Her zerresinde şehit kanı var. BU VATANIN KIYMETİNİ BİLİN; BU VATANI KORUYUN! BU VATANA SAHİP ÇIKIN Bu VATANI sevmesen oğlum, İki elim yakanda olacak bilesin _Merak etme ninem, Ömrüm yettikçe, kanımın son damlasına kadar, VATAN SEVGİM BİTMEYECEK ===HASAN’IM AH HASAN’IM=== Kurtuluş savaşı yılları; Zalim düşman sarmış bütün vatanı, Her yanda savaş, Her yanda şehit kanı… Koşuyorlar ölüme… Kurtarmak için VATANI… Hasan öksüz bir çocuk, Ana yok, baba yok. Üç ağabeyside gitti Çanakkale’ye, Şehitlik haberleri geldi geriye… Hasan’ım yıkılıp döndü deliye… Düştü yollara gece gündüz yürüdü, Çarıklarının altı yürümekten çürüdü… Yalın ayak vardı şehre… Doğruca koştu toplanma yerine… Komutan baktı sırada bir çocuk, Ayakları çıplak, yüzüyse donuk… Hemen gitti onun yanına: —Adın ne senin? —Hasan efendim. —Hasan bu halin ne, ne işin var burada? —Üç gündür yoldayım; ondandır bu perişan halim. Bir dinleneyim bak, çakı gibi asker olurum. Beni de gönder cepheye ne olur komutanım… Ben de vatanımı savunayım… —yaşın kaç Hasan? —On buçuk… —Buçuğu söylemesen olmaz değil mi? Savaş çocuklara göre değil Hasan. Vatanımızı kurtaracağız sen git evine, Al şu parayı da bir çift çarık al kendine… —Eve gidip ne yapacağım? —oyun oynarsın, topraktan evler yaparsın; Kağnılar yaparsın, atlar yaparsın.. —komutanım şehitlerimin kanı var, o toprakta, Utanmadan nasıl oyun oynarım… Ne olur beni de götür, su taşırım, yük taşırım. Komutan bu ısrarlar dayanamayıp, aldı yanına… Cephede Hasan bir kartaldı; Askere su veriyordu, mermi veriyordu; Sevgi veriyordu güç veriyordu; Gözcülük yapıyordu; Bazen de düşmana tuzak kuruyordu. Yüreğini ortaya koyuyordu; Vatan aşkıyla yanan yüreğini… Bir gün Hasan’’ım geldi, kana boyanmış, Silahlar sustu toprak ağladı. Hasan’’ım ah Hasan’ım Ben sana nasıl nasıl yanarım… ===BİR ŞEHİDİN SON MEKTUBU=== Sevgili kardeşim, Bu gece rüyamda beni vurmuşlardı, Cenneti gördüm, cenneti gördüm. Arkamdan ağlıyordunuz, TÜRKİYE ağlıyordu. Babam Vatan sağ olsun, diyordu; Anam karalar bağlıyordu... Komutanım ay yıldızlı bayağı vermişti elime, Yürü aslanım diyordu. Cennet kapıları aralanmıştı, Ben gülüyordum. Ben gülüyordum. Ölüm gülerek karşılanır mı? Ben karşılıyordum. Ah kardeşim, ahh, Beni kimler vuruyordu; biliyor musun? Bu ülkenin ekmeğini yemiş, Havasını solumuş, Aynı okulu, aynı sırayı paylaştığımız, Ekmeği ortadan bölüp verdiğimiz, Beyni yıkanmış, Vatan haini Üç beş çapulcu.. Benim zoruma bu gidiyordu; Benim zoruma bu gidiyordu... Kabullenemiyordum bir türlü, Aklım almıyordu. Aklım almıyordu... Onları bu hallere düşürenlere lanetler okuyordum!!!! Lanetler okuyordum!!!! Gazeteler manşetten vermiş şahadetimi, Sen teröre Lanetler yağdırıyordun, Gizleyememiştin gözyaşlarını, Sen ağlıyordun,TÜRKİYE ağlıyordu. Ben ağlamayın diyordum; Bu vatanı sevin, Bu vatana sahip çıkın Bu vatana binlerce can feda, Binlerce can feda.... ===15 ŞEHİDE AĞIT=== Kadir gecesine bir gün kala, Düştüler toprağa on beş canım… Bağrımda ateş, gözlerimde yaşlar, Bir bilseniz nasıl nasıl yanarım… Ekimin yedisi ikibinyedi, Şehit haberleri bağrımı deldi… Hainler kalleşçe tuzaklar gerdi, Toprağa düştüler benim canlarım… Şehitler ölmez deyip ağlarım, Vatan sağ olsun deyip ağlarım… Kadir gecesinde onlara dualarım, Hainlere ise beddualarım… Yavrularım, kardeşlerim, canlarım, Bağrım coştu göz yaşlarım çağlarım, Bayrağıma rengi veren kanlarım… Bilin ki bu vatan sizden emanet, Hazırlandı sizlere elbette cennet… Sizler ki ölümsüz kahramanlarsınız, Bayrağı bize bırakanlarsınız… Kurban vatanımıza canımız, Yerde kalmayacak yiğitlerim kanınız… Toprağa düştüler benim canlarım… Şehitler ölmez deyip ağlarım, Vatan sağ olsun deyip ağlarım… Kadir gecesinde onlara dualarım, Hainlere ise beddualarım ===ŞEHİTLER ÖLMEZ(1)=== Öyle bir sevda ki VATAN sevdası, Uğruna gider, canların hası… Kanla yazılsa da kaderi, şansı, Her şeye bedeldir, Ay_Yıldızın dalgalanması… Şehitler ölmez, Şehitler ölmez… Kartal bakışları haktan yanadır, TÜRKİYE SEVDASI canından candır, VATANI korumak en büyük şandır; VATAN uğruna ölmekte vardır… Şehitler ölmez, Şehitler ölmez… Ölü demeyin sakın onlara, Cennetin müjdesi geldi onlara… Canlarını verdiler VATANLARINA, Canım kurbandır yollarına… Şehitler ölmez, Şehitler ölmez… ===ŞEHİTLER ÖLMEZ (2)=== VATAN sevdasıyla yanan gönüller, Kalpte iman ile gider ALLAH’A... Kıskanır baykuşlar, öter bülbüller, Büyük sevda ile koşar ALLAH’A... O makamdan kutlusu var mıdır daha? Şehitler ölmez, Şehitler ölmez... Bayrağına vermiş kutsal kanını, Önce VATAN diye yürür aslanlar... Hainler kurarlar tuzak mayını, Kanları ulaşır ulu ALLAH’A... O makamdan kutlusu var mıdır daha? Şehitler ölmez, Şehitler ölmez... Öyle bir sevda, öyle iman ki, Ölüm bile uzak kalır onlara... Dağlar eğilir, bulutlar utanır san ki, ALLAH ALLAH sesleri tüm mekânlara... O makamdan kutlusu var mıdır daha? Şehitler ölmez, Şehitler ölmez... ===MEHMEDİN ANNESİNDEN MEKTUP=== Mehmedim şehit oldun vatana; Baban, dayanamadı senin acına; O da geldi bak, senin yanına!!! Ben ağlarım yana yana, Hem babana hem de sana. Haince tuzaklar mı kurdular? Sana nasıl, nasıl kıydılar? Vicdanlarına taş mı koydular!!! Ben ağlarım yana yana, Hem babana hem de sana. Nişanlının eli bağrında kaldı; Karalar üstüne kara bağladı; Akan gözyaşlarında, seni aradı!!! Ben ağlarım yana yana, Hem babana hem de sana Mehmedim severdin ya, Türkiyem sarkısını; Vatanına verdin, o mübarek kanını; Hainler bulacaktır; elbette cezasını!!!! Ben ağlarım yana yana, Hem babana hem de sana. ===ŞEHİT ABLASININ FERYADI=== Ay balam can yavrum, Yüreğimde acının közü, Bu vatana göz dikenlerin, kör olsun gözü, Nasıl kıydılar, nasıl sana, Hesabımı havale ettim ulu Allah’a Al bayrağa sarılmış, heybetli vücudun, Gözümde yaş kalmadı, titriyor tüm uvzum… Ah ah nasıl özledim bir bilsen seni En çokta bakışlarını, bakışlarını yiğidim Ne olur aç gözlerini, aç gözlerini şehidim… Bilirim şehitler ölmez Sen görüyorsun, biçare halimi Bense göremiyorum, deniz mavisi gözlerini… Geçende telefonda abla börek yap, gelmeğim dedin; Oy yavrum can kuzum, sen böyle mi gelecektin? Tabutunu görünce, ateş bağrımı yaktı, Gök sustu, yer utandı, bayrak dalgalandı, Türkiye benle birlikte, şehidine ağladı, Civanım daha yirmi yaşındasın, sana toprak nasıl yaraştı, Bunu yapanlar vicdanlarına taş mı bastı? Ah ah nasıl özledim bir bilsen seni En çokta bakışlarını, bakışlarını yiğidim Ne olur aç gözlerini, aç gözlerini şehidim… Bilirim şehitler ölmez Sen görüyorsun, biçare halimi Bense göremiyorum, deniz mavisi gözlerini… Ah kuzum ben sensiz öksüzüm, Sol yanım hep kanayacak Hasretin beynimi dağlayacak… Şehitliğinde övünür, hasretinle yanarım, Bin tane canım olsa vatanıma adarım. İncinme gözyaşlarıma, ne olursun yiğidim, Abla anne demektir, anla beni şehidim… Ah ah nasıl özledim bir bilsen seni En çokta bakışlarını, bakışlarını yiğidim Ne olur aç gözlerini, aç gözlerini şehidim… Bilirim şehitler ölmez Sen görüyorsun, biçare halimi Bense göremiyorum, deniz mavisi gözlerini… NOT: BU ŞİİR ŞEHİT CANEZELERİNDEN SADECE BİR KARE… ===VATAN TÜRKÜSÜ=== Güneşin başka doğar, Ay’ın bir başka, Şehrin başka güzel, köyün bambaşka, Ay yıldızlı bayrak getirir aşka..... Dünyada bulunmaz eşin TÜRKİYEM. Canım sana kurban, canım TÜRKİYEM Tarihin var, tarihlere sığmayan, Pişman olur sana, dostun olmayan, Adaletin, insanlığa yön veren.... Dünyada bulunmaz eşin TÜRKİYEM. Canım sana kurban, canım TÜRKİYEM Müzaffer ordun, dillere destan, Uğruna yazar, binlerce destan, Milletin kahraman, Soyun kahraman..... Dünyada bulunmaz eşin TÜRKİYEM. Canım sana kurban, canım TÜRKİYEM Kars’ın başka güzel, İzmir’in başka, Erzurum başka güzel, İstanbul başka, Bezilir mi, sana duyulan aşka.... Dünyada bulunmaz eşin TÜRKİYEM. Canım sana kurban, canım TÜRKİYEM. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
===CUMHURİYET BAYRAMIMIZ VE ŞEHİTLERİMİZ=== şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
===CUMHURİYET BAYRAMIMIZ VE ŞEHİTLERİMİZ=== şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Cevap Yaz
İBRAHİM KARAÇAY
29 Ekim 2007 Pazartesi 19:05:12
OLDUKÇA UZUN DİZELER,SİZİN VATANSEVER ASİL YÜREĞİNİZİN BİR GÖSTERGESİDİR.KALEMİNİZE VE YÜREĞİNİZE SAĞLIK...İBRAHİM KARAÇAY
EceİleBanu
29 Ekim 2007 Pazartesi 11:32:50
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!
Duyarlı yüreğinize sağlık, güzellikler dilerim.
Baştan sona okudum, duygulandım, coştum, ağladım.
"TÜRK''ÜN ASİL KANINI...
TÜRK''ÜN VATAN SEVDASINI...
TÜRK''ÜN GÖĞSÜNDEKİ İMANINI...
Hesaba katamamışlar..."
"Dünyada bulunmaz eşin TÜRKİYEM.
Canım sana kurban, canım TÜRKİYEM."
"Komutan baktı sırada bir çocuk,
Ayakları çıplak, yüzüyse donuk…
Hemen gitti onun yanına:
—Adın ne senin?
—Hasan efendim.
—Hasan bu halin ne, ne işin var burada?
—Üç gündür yoldayım; ondandır bu perişan halim.
Bir dinleneyim bak, çakı gibi asker olurum.
Beni de gönder cepheye ne olur komutanım…
Ben de vatanımı savunayım…
—yaşın kaç Hasan?
—On buçuk…
—Buçuğu söylemesen olmaz değil mi?
Savaş çocuklara göre değil Hasan.
Vatanımızı kurtaracağız sen git evine,
Al şu parayı da bir çift çarık al kendine…
—Eve gidip ne yapacağım?
—oyun oynarsın, topraktan evler yaparsın;
Kağnılar yaparsın, atlar yaparsın..
—komutanım şehitlerimin kanı var, o toprakta,
Utanmadan nasıl oyun oynarım…
Ne olur beni de götür, su taşırım, yük taşırım.
Komutan bu ısrarlar dayanamayıp, aldı yanına…
Cephede Hasan bir kartaldı;
Askere su veriyordu, mermi veriyordu;
Sevgi veriyordu güç veriyordu;
Gözcülük yapıyordu;
Bazen de düşmana tuzak kuruyordu.
Yüreğini ortaya koyuyordu;
Vatan aşkıyla yanan yüreğini…
Bir gün Hasan''''ım geldi, kana boyanmış,
Silahlar sustu toprak ağladı.
Hasan''''ım ah Hasan’ım
Ben sana nasıl nasıl yanarım…"
Sayın, ULUDAĞ'ın yorumunda belirttiği gibi:
"'' YA İSTİKLAL YA ÖLÜM''
BİZ TÜRK MİLLETİ BU ŞUURLA YAŞADIK VE YAŞAYACAĞIZ..."
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!
Saygılarımla,
meral ULUDAĞ
29 Ekim 2007 Pazartesi 11:01:58
DEĞERLİ KARDEŞİM ;
TÜRK MİLLETİ ,
BU TOPRAKLARDA DESTANLAR YAZDI,KANIYLA CANIYLA...
ANALAR EVLATLARINI VATANA FEDA ETTİ...
'' YA İSTİKLAL YA ÖLÜM''
BİZ TÜRK MİLLETİ BU ŞUURLA YAŞADIK VE YAŞAYACAĞIZ...
EMEĞİN VE DUYARLI YÜREĞİNESAĞLIK...
SAĞOL VAROL KARDEŞİM...
TÜRK MİLLETİ ,
BU TOPRAKLARDA DESTANLAR YAZDI,KANIYLA CANIYLA...
ANALAR EVLATLARINI VATANA FEDA ETTİ...
'' YA İSTİKLAL YA ÖLÜM''
BİZ TÜRK MİLLETİ BU ŞUURLA YAŞADIK VE YAŞAYACAĞIZ...
EMEĞİN VE DUYARLI YÜREĞİNESAĞLIK...
SAĞOL VAROL KARDEŞİM...
(Mustafa Çetiner)
29 Ekim 2007 Pazartesi 10:34:23
Dostum bu şiir değil...Şiir kitabı....Emeğini , Vatanperverliğini ve duyarlı yüreğini kutlarım...
Cumhuriyet Bayramın kutlu olsun....Selam ve Sevgimle....
Cumhuriyet Bayramın kutlu olsun....Selam ve Sevgimle....
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 29.10.2007 10:28:12
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 2191
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.