ISSIZ GECELER
Ey sessiz geceler! hicmi sizin derdiniz yok?
Ay´la ,Samanyolunda´ki yildizlar´la hicmi küsmezsiniz siz? Bu Dünya varoldu olali Günes´e küssünüz onu iyi biliyorum Gölgeler sizin en iyi dostunuz,peki ne demeye onlarin sahiplerini gizlersiniz? Yere igne düsse, issiz geceler sizin haberiniz olur Kim agliyor?kim karanliklara kendini sakliyor? Anakucagi gibi dertlileri bagrina basan gecelerden sorulur Düsman geceler ,gündüzün candostu Günesin isiklarini üfler gibi söndürür Siyah renge boyar yer ve gökyüzünü ,heryer, hersey hep ayni görünür Mum isigini andiran evlerin isiklari, sessiz geceleri matem yerine döndürür Tanyeri agirana dek yaslara girer sokaklar,sessizligin sesi insanligi ürkütür Sabah ezanlari okunana dek,issiz geceler bu alemde hükümdarligini tekbasina sürdürür Suclulari saklar bagrinda,insanlari kötü yollara tesfik eder icip icip zil zurna olmus ayyaslara kolkanat gerip ,onlari bastaci eder Eger agliyorsan vede teselli verecek kimsen yoksa yaninda, issiz geceler Günes dogana kadar bir ömür gibi gecer insani gölgesinden ayirip,bedenini karanliklarina hapsederek ruha acimasizca iskence eder Ah zalim geceler,vah zalim geceler,dilimden dökülüyor seni anlatan bütün heceler Kimbilir hangi fani suanda senin yüzünden bir kösede ahlar ceker? Perde gibi inmis karanliklar,gözleri görmez,vah yazik isiklari sönmüs Belkide o sicacik yuvasi buz gibi kabire dönmüs Belkide simdi ,evet simdi birisi issiz gecelerin sokaklarinda ölmüs Yeryüzü yaratilali bu böyle gelmis böyle gider Karanliklar gecelerin koynunda issizlikla sarmas dolas öpüsmüs |
Hep bir yıldız olmanı bekledim.
Gün gelir kayıp bana ulaşırsın diye,
Sonra vazgeçtim,
Yıldız olursan ben ulaşamam diye....