CEMRELERİM DÜŞÜYOR

Nice yıllar harcadım ömür hazinesinden
Mutluluğu ararken ümidim boşa düştü
Kavuşmak arzusunu zaman hep törpülerken
Ömrümün yollarına hüzünlü cemre düştü

Sevdana tutulmuşum girdabın sarar beni
Hasretinden kavruldum bedenim arar seni
Ten tene kavuşmadan kalktı vuslat treni
Kalan üç-beş saçıma beyazdan cemre düştü

Ömrümün mevsimi yok hazana demir atıp
Senden gelen yollara ağladım bakıp bakıp
Bom boş olan elimi duayla göğe açıp
Döner diye bekledim gözüme cemre düştü

Gönlümde sevda yükü omzumda hasretin var
Teselliye güç yetmez can paren seni arar
Bir kere yar bir kere , insan bir kere arar
Aramadın bir türlü duyuma cemre düştü

Artık elden ne gelir ömrüm bitti bitecek
Yükün ağır geliyor kalp vazgeçti geçecek
Kırık kalbim isyanda bak ismini silecek
Damarımdaki kana zehrinden cemre düştü
05/04/2012