dudaklarında merhametsiz
bir faşistin izleri ve öyle acımasızca carpıyor ki
o izler bibirine
göremiyorum ellerini,saklamışsın eldiveninle
çıkarınca eldivenini,görmemek olur mu ellerını
tutuyorum usulca,okşuyorum
sayıyorum tek tek parmaklarını, bin olunca duruyorum,
çunku sayamıyorum binden sonrasını
ya da saymak ıstemıyorum
bir an once yapısmak ıcın dudaklarındaki faşistin izlerine
önce harfler döküluyor izlerden
sonra kelimeler, sonra noktasına,virgülüne dikkat edilen cümleler
ve hiç bitmesin ıstıyorum cümlelerin
ama ben bitiriyorum yakalıyorum acımasız faşisti
ve ömrüm o faşistin var olmasıyla tükeniyor
hiç bırakmak istemiyorum
ve deger veriyorum o kan kırmızılıklarına,
ömrüm o kırmızılıların
var olmasıyla tükeniyor
bende onlar varolsun dıye
hazırdım ömrumu feda etmeye
oysa bana yasattıgı bır tutsaklıktı
ömur boyu suren,
ve ömurden sonra da surecek olan,
hep hareket etsin diye yaşatmaya calıstıgım,
faşist dudaklarının
oysa şimdi yok olmasını istiyorum
YERYÜZÜNDEN
GÖKYÜZÜNDEN
ve
SENİN_YÜZÜNDEN
birgün olacağını bile bile istiyorum ve diyorum ki
*KAHROLSUN FAŞİZİM*