Yaka yaka bu gönlümün bağrını..
Yaka, yaka, bu gönlümün bağrını,
Dudaklarım yara, yara göz oldu, Çeke çeke kor sevdanın narını, Yankılarım, nara, nara söz oldu. Naz eyleme,bende kulum bir canım, Nasıl sızlar, sen yaktıkça sol yanım, Dilde değil,gönülde var hicranım, Ateşlerim,çıra, çıra köz oldu. Susuz kalmış, köksüz ağaç yaslanır, Can kafesim, küf tutunca paslanır, Deli gönlüm, bilmem nasıl uslanır, Gecelerim,kara, kara iz oldu. Gerilirim,ok atılan yay gibi, Hırçın akan,boz bulanık çay gibi, Pırıltısız, yıldız gibi ay gibi, Hayâllerim sere, sere diz oldu. Yüreğimde, bir yangın ki ha sorma, Yanar gönül,har ateşle el durma, Sevdim seni,hasretinle gel vurma, Umutlarım, vere, vere giz oldu. Tek sen yaktın, bu gönlümün bağrını, Ta derinden, hissederim ağrını, Gece gündüz, duyar gönül çağrını, Bakışların, göre, göre öz oldu. Şair:İsmail Kurt 18.05.2012 |